Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

"ΦΙΛΕΜΑ" ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ!

… Απ’ όταν ήμουν ακόμη παιδί, θυμάμαι τη γιαγιά μου με ένα κέρασμα, νομίζω πως αυτή το έλεγε «ΦΙΛΕΜΑ». Το έκρυβε πάντα σε ένα μπαούλο, στη χειμωνιάτικη κρεβατοκάμαρα του σπιτιού καθώς ήταν το πιο δροσερό δωμάτιο από όλα. Κάθε φίλος ή ξένος, ντόπιος ή περαστικός είχε δοκιμάσει το «Φίλεμα από το μπαούλο της γιαγιάς»! Το φίλεμα ήταν φρεσκότατα λουκούμια – μπουκίτσες και ένα μικρό «σφηνάκι» πότε από μέντα, πότε από μαστίχα, και το σέρβιρε πάντα η γιαγιά, θυμάμαι, μέχρι να ψηθεί ο καφές στη σόμπα. Σήμερα όλοι μπορούν να γευτούν αλλά και να αγοράσουν το «Φίλεμα». Πριν λοιπόν από το καφεδάκι σας, θα σας περιμένει να το γευτείτε αλλά και να αγοράσετε το καθαρά ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ μας «Φίλεμα από το μπαούλο της γιαγιάς» στα ράφια του Φακενείου Μεστίτσας – «Η Γερουσία»!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

ΤΟ ΑΜΙΛΙΤΟ ΝΕΡΟ… ΣΤΟ ΦΑΚΕΝΕΙΟ ΜΕΣΤΙΤΣΑΣ!




Στη « Γερουσία», διαδραματίστηκαν πολλές από τις σκηνές της διαφήμισης της Wind. Δείτε το βίντεο με πρωταγωνιστές τους: Παπαλουκά και Διαμαντίδη!

                                      

ΣΙΜΟ ΚΑΙ ΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΑΚΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΕΜΗ!

Την εποχή της Τουρκοκρατίας, ένας Στεμνιτσιώτης έφτιαξε σε κάποιο χωριό τα καντήλια της εκκλησίας, με νοθευμένο ασήμι. Όταν τα παρέδωσε, οι επίτροποι της εκκλησίας διαπίστωσαν ότι τα καντήλια δεν είχαν το χρώμα που έπρεπε και υποψιάστηκαν τη νοθεία, την οποία όμως δεν μπορούσαν να αποδείξουν, αφού δεν ήξεραν την τέχνη. Άρχισαν λοιπόν οι συζητήσεις μεταξύ τους, λύση δεν βρισκόταν κι έτσι τεχνίτης και επίτροποι παρουσιάστηκαν στον κοντινότερο Κατή (Τούρκος δικαστής). Εκεί ο τεχνίτης αναγκάστηκε να ορκιστεί ότι τα καντήλια ήταν φτιαγμένα μόνο με ασήμι. Ο τεχνίτης προς στιγμή φοβήθηκε να ορκιστεί στο Ευαγγέλιο ψέμματα, αλλά μετά βρήκε τη λύση: Ορκίζομαι, είπε, ότι τα καντήλια που έφτιαξα είναι ...;σιμό και σιμό! Ο Κατής τον ρώτησε τι σημαίνει το «σιμό και σιμό» και εκείνος είπε "ασημό" δηλαδή καθαρό ασήμι. Μετά από τον όρκο και τη διευκρίνιση, ο τεχνίτης αφέθηκε ελεύθερος. Όταν όμως είχε απομακρυνθεί αρκετά από το χωριό, ο τεχνίτης φώναξε στους επίτροπους: "Ναι ρε, σιμό και σιμό και τάκω από τη σιέμη! (Ναι ρε, μισό-μισό και κάτω από τη μέση), δηλαδή το ασήμι που είχε χρησιμοποιήσει ήταν λιγότερο από το μισό κράμα!

ΤΑ ΡΕΞΕΙΣ ΛΟΥΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΤΙΤΣΑ;;;



Εσείς λοιπόν, τα ξέρετε όλα για τα Στεμνίτσα;

Η Στεμνίτσα φαίνεται να βρίσκεται εκεί ακριβώς που ήταν η αρχαία πόλη «Υψούς» και γίνεται συζήτηση γύρω από το … όνομά της. Υπάρχει η άποψη ότι η Στεμνίτσα είναι Σλαβική ονομασία και σημαίνει τεράστιας έκτασης δασική περιοχή. Άλλοι πάλι, θεωρούν ότι προέρχεται από τη «σταμνίτσα» λόγω του φυσικού φρουρίου από βουνά που εκτείνονται τριγύρω της και της δίνουν το σχήμα μιας στάμνας!


Όπως και να χει, το όνομα της Στεμνίτσας έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην Ιστορία της Ελλάδας. Η Στεμνίτσα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 αφού υπήρξε κέντρο εφοδιασμού της Επανάστασης ενώ πολλοί Στεμνιτσιώτες υπήρξαν αγωνιστές και μέλη της Φιλικής εταιρείας. Η περιοχή ήταν έδρα της Α’ Πελοποννησιακής Γερουσίας και φιλοξένησε την Πρώτη Πελοποννησιακή Γερουσία από τις 27 Μαΐου έως τα μέσα Ιουνίου του 1821. Πώς να μην ήταν χρυσά τα γράμματα, λοιπόν, που γράφτηκε η ιστορία της, αφού οι κάτοικοί της ασχολούνταν με τη χρυσοχοΐα και ήταν οι καλύτεροι τεχνίτες στο είδος τους; Μάλιστα κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας η Στεμνίτσα, υπήρξε από τα πιο σημαντικά πνευματικά κέντρα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας λόγω του υψηλού βιοτικού της επιπέδου…



Σήμερα η «Μεστίτσα» μας, δεν έχει χάσει την αίγλη της. Ακόμα υπάρχει διάχυτα στην ατμόσφαιρά της αρώματα που σας ταξιδεύουν σε εκείνη την εποχή της Α’ Πελοποννησιακής Γερουσίας και εκείνο το 24ωρο που αποτέλεσε πρωτεύουσα της Ελλάδας. Και μιας που λέμε για μυρωδιές… μία ακόμη μυρωδιά πλημυρρίζει το χωριό. Μα φυσικά η μυρωδιές από φρεσκοκομμένο καφέ που έρχεται από το… «Φακενείο» (Καφενείο) μας! Στην καρδιά του χωριού, θα δείτε την εκκλησία του Αι - Γιώργη, το καμπαναριό της που σε μία παγκόσμια πρωτοτυπία (!) βρίσκεται απέναντί της και λίγο παραπέρα, θα δείτε το «Φακενείο Μεστίτσας - "Η Γερουσία"» που χωρίζεται στα δύο μέρη της Πλατείας. Το καφενείο αυτό, λοιπόν, είναι ζωντανό τεκμήριο της αίγλης της Στεμνίτσας του 19ου αιώνα. Είναι το πιο παλιό καφενέιο του χωριού, ίσως και ολόκλληρης της Αρκαδίας, καθώς λειτουργεί αποκλειστικά ως καφενείο από το 1870! Σήμερα, το καφενείο – ζαχαροπλαστείο, έχει περισσότερες ανέσεις και μεγάλη ποικιλία καφέ και γλυκών.

Ο μπαρμπα- Θανάσης , έχει το όνομα του πιο καλού καφετζή εδώ και πολλά χρόνια. Ο,τι καφέ θέλετε σας το φτιάχνει: ελληνικό, φίλτρου, φραπέ, espresso, cappuccino… Δεν είναι λίγοι και αυτοί που επιλέγουν το καφέ μας για τον παραδοσιακό καφέ στη χόβολη! Η γυναίκα του, η Βαγγελία, πάνω από 50 χρόνια βάζει το μεράκι της και δημιουργεί το παραδοσιακό Καλτσουνάκι ή Μυγδαλάτο. Ακόμη φτιάχνει τα παινεμένα της Μελομακάρονα, τις πιο χρυσές Δίπλες αλλά και τους αφράτους Κουραμπιέδες της, με μυστική συνταγή βασισμένη στα διαφορετικά είδη βουτύρου . Εννοείται πως αξίζει να δοκιμάσετε και την μεγάλη ποικιλία σε γλυκά του κουταλιού και του ταψιού που η ίδια επιμελείται με το … επιτελείο της! Φυσικά το «Φακενείο» δεν είναι γνωστό μόνο για αυτά του τα επιτεύγματα! Από τότε που αποτελούσε το μοναδικό καφενείο του χωριού ως και σήμερα, φτιάχνει την ξακουστή του Ποικιλία! Πρέπει τώρα που το καλοσκέφτομαι με αυτήν την ποικιλία να έχουν μεγαλώσει γενεές και γενεές… Το καμάρι μας αυτό βασίζεται σε αγνά υλικά όπως : τα χωριάτικα λουκάνικα, τη φρέσκια ντομάτα, την παραδοσιακή φέτα, τις δικής μας παραγωγής ελιές,…. Ε! δεν θα τα πούμε όλα από εδώ! Και όταν θα έρθετε τι θα σας πω; Τι ώρα είναι;…



Αν, λοιπόν, δεν έχετε επισκεφτεί το χωριό μας, φαντάζομαι πως σας έπεισα να το επισκευτείτε! Όσοι το έχουν επισκευτεί – δεν σταματάνε ποτέ να το επισκέπτονται! Κλείσε λοιπόν ραντεβού στο πιο ιστορικό καφενείο του χωριού!




Στην υγεια σας!